Psalms 122

Kanto de suprenirado. De David.

1Mi ekĝojis, kiam oni diris al mi:
Ni iru en la domon de la Eternulo.
2Niaj piedoj staris en viaj pordegoj,
Ho Jerusalem,
3Vi Jerusalem, konstruita kiel urbo,
En kiu ĉio kuniĝis.
4Tien supreniris la triboj, la triboj de la Eternulo,
Laŭ la moro de Izrael,
Por glori la nomon de la Eternulo.
5Ĉar tie staris tronoj de juĝo,
Tronoj de la domo de David.
6Deziru pacon al Jerusalem;
Bonan staton havu viaj amantoj.
7Paco estu inter viaj muroj,
Bonstato en viaj palacoj.
8Pro miaj fratoj kaj amikoj mi do diru:
Paco estu al vi.
9Pro la domo de la Eternulo, nia Dio,
Mi deziras al vi bonon.
Copyright information for Esperanto